مجله تخصصی صنعت برق

مجله تخصصی صنعت برق

مجله تخصصی صنعت برق

مجله تخصصی صنعت برق و ماهنامه تخصصی صنعت برق نبض لاله زار ارائه دهنده تبلیغات تخصصی صنعت برق.

شرح کامل مجله و ماهنامه صنعت برق

مجله یا گاهنامه
گونه‌ای کتابچهٔ دوره‌ای است که با چاپ مقاله‌های عمومی یا علمی به گسترش و اشاعهٔ اطلاعات، دانش و نتایج پژوهش‌ها دربارهٔ پیشرفت‌های جاری در یک حوزهٔ علمی خاص می‌پردازد. مقالهٔ علمی توسط پژوهشگر یا پژوهش گرانی نوشته می‌شود که پژوهش را انجام داده‌اند.

مجله (به انگلیسی: Magazine) به مدرکی جلد شده و ادواری گفته می‌شود که به طور منظم و با فاصلهٔ انتشار مرتب و زیر شمارهٔ ردیف و دوره و تاریخ معین در زمینه‌های گوناگون (اجتماعی، سیاسی، اقتصادی، فرهنگی، دینی، علمی، فنی، کشاورزی، نظامی، هنری، ورزشی و نظایر این‌ها) بیش از دو بار در سال منتشر شود و در تهیهٔ مطالب آن بیشتر از یک نفر مشارکت داشته باشد و نیز دارای بیشتر از یک مقاله باشد.[۱] اصطلاح‌شناسی

در روزگاری که نخستین مجله در ایران انتشار می‌یافت، در نشریهٔ تربیت مجله را چنین تعریف کردند:

مجله و جریده به اصطلاح این عصر و زمان مجموعه یا رساله‌ای است که دارای مطالب مفید سیاسی و علمی و ادیب و غیرها از وقایع متفرقه و اخبار مختلفه از هر جنس و هر نوع اعم از تاریخ و حکایت و قصه و روایت و سخن‌های ادب‌آموز و مثل‌های تربیت‌اندوز باشد و مجله یومیه نیست، اما متوالیاً طبع و منتشر می‌شود […] مجلهٔ ۱۵روزه و ۱۰روزه و یک‌ماهه و بیشتر و کمتر در السنهٔ مختلفهٔ امروز بسیار و فراوان است […] مجله در اصل رساله‌ای است که مشتمل بر مواعظ و حکم باشد. چنان‌که صحیفهٔ لقمان را که مطالب حکمتی وی در آن درج بوده مجلهٔ لقمان گفته‌اند و اگر بخواهیم مجله را درست به فارسی ترجمه کنیم، باید بگوییم گنجینهٔ دانش…[۲]

در لغتنامهٔ دهخدا اصل این لغت را عبری و از کلمهٔ «مگلت» دانسته‌اند و ذیل مجله آورده‌اند: «آنچه هم چون کتاب و رساله از اخبار و موضوعات و مقالات مختلف هفته‌ای یا ۱۵روزی یا ماهی و جز آن طبع کنند و انتشار دهند.» فرهنگ فارسی معین مجله را مجموعه‌ای تعریف کرده‌است که «به طور مرتب منتشر می‌شود و شامل مقالات در موضوعی واحد یا در موضوعات مختلف باشد.» در فرهنگ عمید نیز ذیل واژهٔ مجله آمده‌است: «مجموعه‌ای از مقالات گوناگون که هر هفته یا هر ماه یک مرتبه چاپ و منتشر شود». فرهنگ بزرگ سخن مجله را «نشریه‌ای که در فواصل زمانی یکسان چاپ می‌شود و معمولاً شامل مجموعه‌ای از اخبار، مقالات، عکس و مانند آن‌هاست» تعریف کرده‌است. دیگر فرهنگ‌ها و واژه‌نامه‌ها از مجله به عنوان صحیفهٔ حکمت، کتاب حکمت و ادب و… یاد کرده‌اند.

در لاروس، مجله را «نشریه‌ای دوره‌ای با جلد کاغذی مشتمل بر نوشته‌های نویسندگان مختلف و غالباً مصور و همراه با تبلیغات» و در فرهنگ انگلیسی آکسفورد «نشریه‌ای ادواری با جلد کاغذی حاوی داستان‌ها، مقالات و غیره که به وسیلهٔ نویسندگان مختلف نوشته می‌شود» تعریف شده‌است.

کتابداران «نشریه‌ای با عنوان مشخص [را] که به صورت شماره‌ها یا جزوه‌های پیاپی با فاصلهٔ زمانی منظم برای مدت نامحدود منتشر می‌شود و حاوی مقالاتی دربارهٔ موضوع‌های مختلف از نویسندگان مختلف است» مجله می‌نامند[۳] و روزنامه‌نگاران «نشریهٔ چندین‌صفحه‌ای [را] که هفته یا ماهی یک بار در روز یا هفتهٔ معین منتشر شود و قطع آن کوچکتر از روزنامه و صفحات آن به‌مراتب زیادتر باشد» به عنوان مجله می‌شناسند.[۴]

ابن‌عربی گوید: «از اعرابی در حالی که کُرّاسه‌ای [کُرّاس به ضم کاف و تشدید را به معنی جزوی از کتاب که غالباً محتوی ۸۰ برگ است] در دست داشتم، پرسیدم مجله چیست؟ جواب داد همان که در دست توست.»

ادوارد براون مجله را نشریه‌ای می‌نامد که «مشتمل بر مقالات [بلند] علمی، ادبی، سیاسی و تاریخی مفصل‌تر از اخبار و وقایع جاری [روزنامه] باشد» و اضافه می‌کند که «این قبیل نشریات جلدشده به شکل و قطع کتاب در مدت‌های متناوب با فواصل معین انتشار می‌یابد. در لسان عربی معاصر آن را مجله و در ترکیه مجموعه می‌نامند. به عقیدهٔ من در زبان فارسی جنگ یا سفینه بهترین نام برای چنین نشریه‌ای می‌تواند باشد. این دو کتاب در کتب قدیمه به همین قسم مجموعه‌های یادداشت، اطلاق می‌شده و جریده نوع دیگری از آن بوده‌است.»[۵]

«در بیروت کلمهٔ مجله را که به عربی به کار می‌رفت، برای مطبوعات دوره‌ای زمان‌دار به کار می‌بردند. مجله مانند مظنهٔ لفظی عربی‌الاصل و مشتق از ریشهٔ «جل» به نظر می‌رسد. با توجه به معنی قبلی مقصود از آن، باید آن را کلمه‌ای دخیل پنداشت نه اصیل که از راه زبان‌های آرامی و عبری و سریانی به عربی درآمده باشد… به هر صورت، ابراهیم یازجی ادیب معروف لبنانی نخستین بار این لفظ را از مورد خاص لغوی که آن صحیفهٔ حکمت باشد، برگرفت و مجله الطب بیرون را در ۱۸۸۴ به این نام انتشار داد. البته مجله الجنان و النحله و النجاح و المقتطف چند سال پیش از این تاریخ دورهٔ انتشار خود را آغاز کرده بودند، ولی کلمهٔ مجله را بعد از ۱۸۸۴ در معرفی شکل انتشار خود به کار بردند. این لفظ در زبان ترکی عثمانی نخست در مورد مجلهٔ قوانین عدلیهٔ معمول در محاکم رسمی به صورت مجله الاحکام به کار برده می‌شد و بعداً در زبان ترکی هم به معنی نشریات زمان‌دار مرسوم و معمول گردید…»[۶]
انواع
بر اساس ترتیب انتشار

از نظر ترتیب انتشار مجله‌ها به انواع مختلف تقسیم می‌شوند:

مجلهٔ هفتگی: مجله‌ای که در هر هفته یک بار انتشار یابد.
مجلهٔ دو هفتگی: مجله‌ای که در هر دو هفته یک بار منتشر شود.
مجلهٔ ماهانه: مجله‌ای که در هر ماه یک بار منتشر شود که به این نوع مجله، ماهنامه یا مجلهٔ ماهیانه نیز می‌گویند.
مجلهٔ سه ماهانه: مجله‌ای که در هر سه ماه یک بار منتشر گردد که این نوع مجله‌ها بیشتر به فصلنامه اشتهار دارند.
مجلهٔ چهار ماهانه: مجله‌ای که در هر چهار ماه یک بار منتشر شود.
مجلهٔ شش ماهانه: مجله‌ای که در هر شش ماه یک بار منتشر شود که به این مجله‌ها دوفصلنامه یا نیم سالنامه نیز می‌توان گفت.[۷]

بر اساس محتوا

مجله‌ها به لحاظ دامنهٔ شمول به دو دستهٔ عمومی و تخصصی تقسیم می‌شوند.
بر اساس قالب انتشار و دسترسی

مجله‌ها از لحاظ قالب انتشار، به سه دستهٔ کاغذی و الکترونیکی و چند رسانه‌ای تقسیم می‌شوند. مجلهٔ کاغذی مجله‌ای است که به شکل سنتی چاپ و انتشار می‌یابد. مجله الکترونیکی به مجله‌ای گفته می‌شود که به صورت الکترونیکی روی اینترنت چاپ و منتشر می‌شود. مجلهٔ چندرسانه‌ای به مجله‌ای گفته می‌شود که به صورت Pdf روی لوح فشرده منتشر می‌شود. پس از اختراع وب، بسیاری از مجله‌های کاغذی به صورت الکترونیکی نیز منتشر می‌شوند که به دو صورت قابل دسترس هستند:

پرداخت حق اشتراک و آبونمان
دسترسی آزاد.

تاریخچه
مجله در ایران

با توجه به تعریف ارائه شده از مجله، در ۶۵ سال نخست عمر مطبوعات در ایران، نشریه‌ای در شکل مجله در این کشور منتشر نشده‌است.[۸] از کتابخانهٔ خلاصه الاخبار چاپی تاکنون نسخه‌ای به دست نیامده‌است. بدون احتساب این عنوان که از شکل و محتوایش بی‌خبریم و عنوان‌هایی که شاید بعدها به دست آیند، می‌توان نوشت در عهد محمدشاه قاجار و ناصرالدین‌شاه قاجار مجله – با تعریف ارائه شده – در ایران منتشر نشده‌است.[۹]

روزنامهٔ علمیهٔ دولت علیهٔ ایران، روزنامهٔ ملتی، روزنامهٔ نظامی، روزنامهٔ علمی، مریخ و چند نشریهٔ دیگر تا حدودی از نظر محتوا و ترتیب انتشار مجله‌اند، اما از نظر شکل مجله محسوب نمی‌شوند. مراد از شکل نیز فقط قطع نیست. روزنامهٔ اردوی همایون و ورقهٔ ماه مدرسهٔ دارالفنون تبریز تقریباً قطع رقعی دارند، اما مجله به حساب نمی‌آیند. نخستین نشریهٔ ادواری مجلد ایران که خصوصیات مجله را داشت سالنامهٔ ایران ۱۲۹۰ است که از نظر ترتیب انتشار مجله محسوب نمی‌شود.

مجله چیست؟

در عرف مطبوعات، هرگاه ترتیب انتشار نشریه ای حداکثر ماهی یک بار باشد، برآن نشریه، عنوان «مجله » می گذارند. قطع، تعداد صفحه ها، ترکیب موضوعی مطالب و حتی نوع ماشین چاپی که مورد استفاده قرار می گیرد، از جمله مواردی است که تفاوت میان ترکیب ظاهری مجله و روزنامه را از آن طریق میتوان تشخیص داد.

مجله مجموعه ای از مطالبی است که به طور مرتب با فاصله های معین زمانی منتشر می شود؛ مطالبی که درباره یک یا چند موضوع مختلف می باشند. کلمه Magazine به معنای بازار یا انبار اجناس گوناگون است. اما خریدار مجله تمام اجناس را یکجا خریداری می کند و از میان اجناس، آنچه را که مورد توجه اوست. بهره برداری می کند و آنگاه به انتظار شماره بعد می ماند.

بنابراین تعریف قانونی مجله بدین قرار است : «مجله، نشریه ای است که برای روشن کردن افکار مردم در زمینه های مختلف اجتماعی، سیاسی، علمی، فنی یا ادبی و ترقی دادن سطح معلومات مردم و نشر اخبار و اطلاعات و مطالب عام المنفعه و انتقاد و اصلاح اندیشه در امور عمومی، به طور منظم و در زمان معینی منتشر می شود». اولین ارزش و اهمیت مجله، ظاهر آن، مانند : عکسهای رنگی، کیفیت کاغذ، تصویر پردازی استادانه و استفاده از رنگ و.... است که کل این مجموعه در صفحه آرایی گنجانده می شود. صفحه آرایی عبارت است از طرح ریزی برای یک صفحه یا گروهی از صفحه ها. عناصری در صفحه آرایی به کار گرفته می شوند که کار برد هر کدام از آنها پیرو اصول و قواعد مخصوصی است، هر چند که در مجموع ذوق و سلیقه هنرمند نقش غیرقابل انکاری در صفحه آرایی تخصصی و جذاب دارد. نام مجله، قطع، رنگ، عکس، طراحی صفحه ها، تیتر و سوتیتر، ستون بندی و انتخاب حروف، از جمله عناصر مهم صفحه آرایی یک مجله به شمار می روند.

ماهنامه تخصصی صنعت برق

صنعت برق شامل تولید، انتقال، توزیع و فروش برق به عموم مردم و صنعت می شود. توزیع تجاری برق در سال 1882 آغاز شد، زمانی که برق برای روشنایی بوسیله برق تولید شد. در دهه های 1880 و 1890، نگرانی های رشد اقتصادی و ایمنی منجر به تنظیم صنعت می شود.

هنگامی که نوآوری گران قیمت به مناطق پرجمعیت محدود می شود، انرژی برق قابل اعتماد و مقرون به صرفه تبدیل به یک جنبه ضروری برای عملکرد عادی تمام عناصر اقتصادهای توسعه یافته شده است.

تا اواسط قرن بیستم، برق به عنوان "انحصار طبیعی" دیده می شد، تنها در صورتی که تعدادی از سازمان ها در بازار شرکت داشته باشند، کارآیی لازم را داشت. در برخی مناطق، بعضی از شرکت ها تمام مراحل را از تولید تا فروش انجام می دادند و تنها نظارت دولتی، نرخ بازده و ساختار هزینه را تنظیم می کرد.

از دهه 1990، بسیاری از مناطق تولید و توزیع برق را برای ایجاد یک بازار برق رقابتی شروع کرده اند. در حالیکه چنین بازارهایی می توانند با قیمت های زیاد و اعتماد از بین رفته مشتری مقابله کنند و به طور کلی تولید رقابتی انرژی برق منجر به بهبود ارزشمندی در کارایی می شود. با این حال، انتقال و توزیع مشکلی دشوار است زیرا بازگشت سرمایه گذاری آسان نیست.

ماهنامه تخصصی صنعت برق

برق صنعتی چیست ؟ 

از نظر معنی لغت ها می توانیم بگوییم برق صنعتی  چیست یعنی برقی که در صنعت استفاده می شود و یا اینکه علم و تخصصی که به کاربرد برق در صنعت پرداخته است.

اما این تعریف نمیتواند همیشه درست باشد. در برخی موارد برق ساختمان ، ما ادوات و مدارهای برق صنعتی و حتی اتوماسیون صنعتی چیست را میبینیم مثلا  پمپهای آب که موتورهای تک فاز یا سه فاز در آن استفاده شده است و یا آسانسور که در آن درایو های الکتریکی و موتورهای الکتریکی کاربرد دارند.

قسمتی از اتوماسیون صنعتی هم شامل برق صنعتی میشود زیراطبق تعریف اتوماسیون صنعتی که به معنی اتوماتیک کردن فرایندهای صنعتی به کمک کامپیوتر یا یکسری ادوات مخصوص است ، میتوان گفت در برق صنعتی هم  این خودکار سازی فرایندها را داریم.

اگر بخواهیم ساده به یکسری موارد در مورد برق صنعتی چیست صحبت کنیم ، باید بگوییم:

برق صنعتی چیست یعنی کنترل سه فازی که وارد یک کارخانه یا کارگاه صنعتی می شود.

این کنترل باعث می شود بتوانیم از برق سه فاز برای روشن و خاموش کردن یکسری تجهیزات صنعتی و رساندن توان مورد نیازشان استفاده کنیم.

این تجهیزات میتواند موارد زیر باشد:

·         موتورهای الکتریکی  تک فاز و سه فاز   ·         دستگاه های برش و cnc

·         کوره های القایی یا عملیات حرارتی     ·         نوارهای نقاله

·         هیتر های صنعتی                           ·         جرثقیلهای سقفی(دروازه ای)

·         انواع کمپرسورها                             ·         فن های هوا

·         پمپهای سیالات                              ·         دستگاه های پاشش رنگ

·         سنگ شکنها                                 ·         دستگاه های نساجی  و………

سیستم های تک فاز در  برق صنعتی چیست ؟

ابتدا از سیستم تک فاز خودمان که با آن آشنایی بیشتری داریم صحبت می کنیم.

در تک فاز که در ساختمانهای مسکونی هم استفاده می شود ما دو خط اصلی فاز و نول را داریم.

عملکرد سیستم تک فاز در برق صنعتی چیست

اگر به کمک دستگاهی با نام اسیلوسکوپ که شکل موج ها را به ما نشان می دهد(مانند دستگاه نمایش سیگنالهای قلب) این سیگنال تک فاز را نمایش دهیم با یک شکل سینوسی مواجه خواهیم شد.

این شکل موج برای برق ایران ۵۰ هرتز است.یعنی ۵۰ بار در ثانیه این حرکت سیگنال به اوج مثبت و سپس اوج منفی اتفاق می افتد.

این شکل موج تک فاز دارای ولتاژ موثر ۲۲۰ ولت است یعنی وقتی با یک ولتمتر ولتاژ بین فاز و نول آن را اندازه گیری کنیم ولتاژی برابر ۲۲۰ ولت نمایش داده می شود.

این همان ولتاژی است که بر روی تمامی دستگاه های الکتریکی خانگی و یا موتورهای الکتریکی تک فاز یاد داشت شده است.

نتیجه

تا اینجای مقاله در مورد خطوط تک فاز صحبت کردیم و مطلب را با این مورد شروع کردیم زیرا همگی در منزل مسکونی این ولتاژ تک فاز را تا حدودی می شناسیم.

در صنعت برای خیلی از کاربردها،تک فاز جواب نمی دهد، یعنی در برخی کاربردها توان زیادی بایستی صرف شود تا کاری انجام شود و این توان زیاد نیاز به ولتاژ بالاتر و جریان زیادتری دارد و تک فاز به دلیل ولتاژ پایین تر و جریان کمتر جوابگوی ما نیست.

همینطور بایستی بدانیم که ژنراتورها در نیروگاه دراصل ولتاژ تک فاز تولید نمی کنند و ولتاژ سه فاز تحویل می دهند و این هم به خاطر ساختارشان است.

پس بایستی با ولتاژ سه فاز آشنا شویم زیرا بیشترین کاربرد را در صنعت و تجهیزات صنعت برق دارد.